Door het veranderen van een zienswijze kunnen feiten een andere waarheid krijgen. Stephen R. Covey beschrijft deze paradigmaverschuiving als een “aha-erlebnis” in één van zijn managementboeken.  Zo kun je de problemen die je hebt, gaan zien als een gegeven waar je niets aan kunt doen en als excuus gebruiken voor jouw (passieve) gedrag òf je kunt gaan bedenken wat deze problemen je feitelijk hebben gebracht en het gaan ombuigen naar iets positiefs. Dat brengt een enorme ommekeer teweeg op je kijk op het leven. Het is niet makkelijk maar wel te realiseren. Wellicht met behulp van een coach. Ik ben er in ieder geval mee aan de slag gegaan.

Start en finish

De afgelopen twee jaren hebben een enorme impact op mij gehad. Zowel op zakelijk vlak als privé was het een aaneenschakeling van ingrijpende gebeurtenissen.* De uitkoop van mijn zakelijk compagnon en de ziektediagnose van mijn levenspartner vielen nagenoeg samen. Er volgden hectische tijden waarin de druk om alle ballen in de lucht te houden enorm hoog was. Het voelde als het lopen van een marathon naar een onbekende finish. Uitputtend, ook omdat ik na verloop van tijd sterker probeerde te zijn dan hoe ik me voelde. Want positief zijn was nodig om alles en iedereen overeind te houden. Totdat de finish een doodlopende weg bleek te zijn.

Survival of the fittest

Enige tijd na het overlijden van mijn levenspartner pakte ik mijn sociale leven weer op om afleiding te hebben en om weer te “leven”. Dat was niet altijd eenvoudig. Het overlevingsmechanisme werkte al geruime tijd op volle toeren, aangedreven door de gedachte dat sterk zijn mijn enige optie was. En aan mijn lach kun je niet zien hoe zwaar mijn hart het van binnen heeft. Hoewel familie en vrienden liefdevol om mij heen staan, ben ik toch een eenling in dit proces. Bewust worden van de situatie waar ik middenin zit, hartzeer hebben, teleurstellingen en verdriet accepteren en ermee dealen, keuzes maken, besluiten nemen, maar ook voor mezelf zorgen. En dat laatste is nog steeds lastig; ik houd het maar op work in progress.  

Hoe nu verder?

De tijd van reflectie is aangebroken. Herinneren, mijmeren, relativeren, loslaten en een beetje dromen. Dromen geven hoop. Hoop geeft vertrouwen en vertrouwen werkt helend. Reflectie zorgt ook voor daadkracht. Althans bij mij. Om door te gaan en zicht te krijgen op een betere toekomst ben ik gaan nadenken over hoe ik dit wil gaan invullen. Wil ik met mijn bedrijf doorgaan, zo ja, in welke hoedanigheid? Als ik stop, wat ga ik daarna dan doen? Waar krijg ik positieve energie van? Waar ligt mijn kracht? Door te netwerken en gesprekken aan te gaan met o.a. een loopbaancoach krijg ik steeds meer focus. En dat is heel prettig. Door focus ontstaat meer inzicht in eigen kunnen, worden mogelijkheden en kansen die passend zijn duidelijk, wordt het zelfvertrouwen vergroot maar ook het vertrouwen in de toekomst. Het geeft me weer het gevoel dat ik de touwtjes in handen krijg en dat ik knopen kan doorhakken. Ook privé. Ik neem afstand van negatieve invloeden. Niet makkelijk maar wel noodzakelijk.

Een grote stap is gezet

Inmiddels is de kogel door de kerk. Ik heb mijn bedrijf verkocht! De navelstreng met Beauty Pillow is doorgeknipt. Zes jaar heb ik mijn ziel en zaligheid gestoken in het ontwikkelen van mijn business, branding toegepast, een distributienetwerk opgezet, naamsbekendheid gecreëerd en een product neergezet dat omarmd wordt door de Beauty & Hairbranche, wat zelfs tot een nominatie van Jonge Onderneming van het Jaar in de regio Ede heeft geleid. De nieuwe eigenaar zal mijn kindje gaan koesteren en dusdanig voeden dat het nog meer gaat groeien. Ik laat het in goede handen achter. En mijn handen en hoofd zijn nu vrij voor nieuwe uitdagingen die al op de loer liggen. Door enig geschud aan de bomen in het bos van mijn netwerk zijn er nieuwe mogelijkheden ontstaan waar ik serieus over ga nadenken.

Het verleden is bekend, de toekomst niet

Mijn rugzak is gevuld met stenen en diamanten. Bouwstenen die mij gevormd hebben en ook enige littekens op mijn ziel hebben achtergelaten. Hierdoor ben ik gesterkt, veerkrachtig èn vastberaden om wat van het leven te maken en het te omarmen. Op alle fronten. Zakelijk en privé. Want de belangrijkste les die ik heb geleerd is dat het leven kostbaar is. Je hebt geen idee hoe lang het duurt. Maar eerst rust…. Mijn lieve kinderen en vrienden hebben besloten dat ik aan vakantie toe ben en sturen mij binnenkort weg naar een zonnig oord waar ik mijn batterij ga opladen voor een nieuwe start. Zon, zee, strand, massages, wellness… Ik heb er zin in!

*Lees ook mijn blogs “Veranderingen” en “Waarom moeilijk als het makkelijk kan?”.